U bevindt zich nu op: 314 Taal

En laat ons nog eenmaal het zeer schone lied zingen van hen die gebonden waren
Eén, twee, drie, vier
Hela gij bloempje slaapt gij nu nog,
Hoi, leve de koningin, hoi
Un, deux, trois, un, deux, trois, un, deux, trois
la la la la la la la la la la la la la
Hoempa pa, hoempa pa
Hé da's mooi
Da's gvd mooi
Who won the war, three one four
Wie deed er niks, three one six
 
Gvd is afgekort, maar iedereen weet wel wat bedoeld wordt.
three one four is natuurlijk het 314 sqn. en three one six  het 316 sqn.
Jaap.
 
Dit lied kon natuurlijk alleen maar ontstaan tijdens slecht-weer dagen. Het jaar 1954 bleek een goed bierjaar en de toenmalige commandant 314, Kapitein Poublon, moet als de aanstichter van dit krijgslied worden gezien. Het moet zo hard mogelijk gezongen worden. Ook weer op een slechtweer-dag trof hij "toevallig" een aantal vliegers rondom de bar van de oude 314 crewroom (houten keetje bij hangar B) en met de oogopslag van een squadron commandant bemerkte hij wel dat deze heren bepaald niet in de stemming waren om zich, zoals bij slecht weer te doen gebruikelijk, te verdiepen in het bestuderen van de theorie van het vliegen. Hij paste zich opvallend snel aan bij deze toestand en men was het er spoedig over eens dat er eens "geschiedenis moest worden gemaakt".
De aan de bar aanwezige vliegers mogen zeker niet onvermeld blijven want zij zijn het geweest die met Kapitein Poublon de eerste schrille schreden hebben gezet. Het gezelschap bestond uit Horsten, ten Hove en Hartstra. Het moge vreemd klinken maar het is een strijdlied geworden met een zekere strekking. Het lied werd namelijk bij voorkeur aangeheven door dorstige kelen en wanneer er iemand van de aanwezigen bij was die het presteerde het in het lied voorkomende "Hoempa pa" 3 maal in plaats van 2 maal te zingen, dan moest hij een rondje betalen. Hierbij kwam het meestal zo uit dat de slachtoffers niet uit de kring van de ontwerpers kwamen (van opzet was geen sprake).
In de beginfase veranderde het lied van de ene op de andere. Na een begin van pure Indiaanse srijdklanken werd er een verstaanbaar lied gecomponeerd waarbij echter na bijna iedere verandering de censuur moest ingrijpen. Dit bleek geen overbodige luxe want binnen zeer korte tijd werd het lied bij welke gelegenheid dan ook aangeheven.
Het verspreidde zich als een biervlek en het enige waar de toehoorders geen verschil van mening over hadden was het feit dat het lied nogal luid gezongen werd. Volgens ons is het een mooi lied.
Het enige echte squadronlied in de Nederlandse Luchtmacht heeft natuurlijk ook moeilijke momenten gekend door tegenacties van verschillende kanten.
Er zijn basiscommandanten geweest die een geweldige hekel aan het lied hadden en ons de uitvoering in de mess verboden.En dat met een kreet als "leve de koningin" in een prachtig lied zoals dit. Maar zodra hij even niet keek werd het natuurlijk wel gezongen. Een ander hoofdstuk qua tegenwerking zijn de collega-squadrons. Het is vreemd doch waar maar geen enkele vliegende eenheid schijnt het te kunnen verdragen dat wij van 314 een prachtig lied hebben terwijl zij zelf helemaal niks hebben. 315 uitte dit door "boe" te roepen maar dat was gemakkelijk te overstemmen. 316 kocht scheidsrechterfluitjes, die maken een rot herrie, maar is niet zo mooi als ons lied.
De laatste actie van 316 was de aankoop van een elektrische sirene maar die is gesaboteerd.
Ook bij buitenlandse bezoeken wordt het lied aangeheven als de plaatselijke 314 deputatie groter dan 3 man is. De buitenlanders weten niet wat ze horen en zijn daarbij altijd ontzettend onder de indruk want zelfs in het grote buitenland kent men geen liederen zoals dit. Waarschijnlijk is het mede een reden voor de populariteit van 314 bij onze diverse buitenlandse relaties. Zoals gezegd veranderde het lied vroeger vaak maar ook in de latere geschiedenis vonden wel correcties plaats. De laatste twee regels zijn er aangeschroefd toen 316 nog op Eindhoven zat. Nu ze op Gilze zitten kunnen ze het niet horen en dus zijn deze eindregels weer in onbruik geraakt. Maar indien noodzakelijk kan het lied ter plaatse aan de omstandigheden worden aangepast.
Het Squadronlied is ook een belangrijk onderdeel van de procedures die een nieuwe 314 vlieger te verwerken heeft voor hij een volwaardig lid is. Op het eerste squadronfeest dat hij meemaakt moet hij staande op een tafel met een pilsje in de hand en ronddraaiend het Squadronlied zingen, en ook nog foutloos. Omdat hij het lied als nieuwe man natuurlijk niet of nauwelijks kent kan dit problemen opleveren. Maar met behulp van het aanwezige squadron wordt daarna geoefend tot ook hij het lied kan dromen. Om op die manier de traditie van het enige squadron met een echt squadronlied voort te zetten.
En laat ons.....