U bevindt zich nu op: 314 Move's

Verteld door een Redskin
Als vanouds is het in de luchtmachtkringen bekend dat het meestal moeilijk is een lid van het 314 squadron te localiseren. Berekeningen hebben immers aangetoond, dat je minder dan 20% kans hebt om hem in Eindhoven te vinden. In de voorbij gegane tijd heeft 314 vele maanden in het buitenland geopereerd in het kader van haar taak als AMF-squadron. Daarnaast zaten zij nog veel langer op verschillende binnen -en buitenlandse locaties om redenen als: baanreparaties, wintersurvivalcursussen, schietoefeningen, enz. En als ware Vliegende ambasadeurs werden we telkens uitgenodigd voor squadronrotaties naar verre en vreemde oorden. Als tegen prestatie werd tezelfdertijd telkens een groep onwetende buitenlanders wegwijs gemaakt in de binnenstad van Eindhoven en vliegen geleerd op 314 manier. Uit de allereerste jaren van het bestaan van 314 zijn weinig gegevens bekend over de moves die toen verricht werden, maar we zullen proberen je zo goed mogelijk voor te lichten over waar we allemaal waren.

In het jaar van de oprichting beschikte 314 in den beginne over slechts zeer weinig vliegtuigen. Later toen het squadron met een tiental F84G's vloog werd er al direct een squadronexchange op touw gezet naar Wunstorf. Aldaar zat een Vampire squadron van de RAF maar zij kwamen niet naar Eindhoven, een ander RAF squadron uit Jever kreeg deze plezante taak te vervullen, Duitsland was in 1952 nog een land dat helemaal in opbouw was en als ruilmiddel namen de Redskins vliegtuigladingen koffie mee. In de F84G zaten vrij ruime munitiebakken en door de grote inkoop kon 314 ook gunstige prijzen bedingen. Gevolg was natuurlijk wel dat de Nederlanders uiterst populair waren in de omgeving en dat beviel hen uitstekend. Dat duurde tot één van de koffiezendingen in een vliegtuig had gezeten met een lekkende brandstofleiding. De koffie zag er nog wel uit als koffie maar stonk en smaakte nogal naar peut. Uiteraard werd de koffie toch verkocht want men zou al weer vrij snel gaan vertrekken. De populariteit was intussen wel zover gedaald dat de maten alleen nog maar groepsgewijs de stad indurfden. Maar de Duitsers hadden de oorlog verloren en dat moesten ze dan ook maar proeven.