U bevindt zich nu op: 314 Move's 1961 - 1968 1968

1968 is een jaar met weinig bijzonderheden, gewoon NATO-standaard naar Bodø in de zomermaanden, en daarvoor weer een groepje naar Spätind om te leren overleven. Tijdens de oefening "Polar Express" weer een bekende  mengeling van nationaliteiten in de ACE Mobile Force. Maar de Hollanders vliegen, ondanks het slechte weer, toch meer dan die onfortuinlijke Italiaanse transportvlieger, die een die een compleet veldhospitaal kwam brengen. Na de landing viel hij van het trapje en werd de eerste klant in zijn eigen veldziekenhuis. Hij bleef er de hele oefening liggen. De ongeveer 100 Redskins lieten trouwens wel zien dat zij weten hoe het er in Noorwegen aan toe gaat want het bekende Floshol, genoemd naar de gelijknamige crewchief, was weer uitstekend bevoorraad met allerlei bijvoedingen uit Holland. Ook bezoeken allerlei generaals het 314 gebied en zij vertellen dat de Eindhovense Streaks hun werk uitstekend doen, maar dat wsten we al.
1969 brengt in februari weer een wintersportvakantie, sorry een survivalcursus naar Spätind. Ze keren terug met de standaard verhalen, want deze Noorse cursus is (gelukkig) nog geen haar veranderd. In de zomermaanden krijgt 314 een grootscheepse oefening "Huifkar" te verwerken waarbij er van Gilze-Rijen uit geopereerd wordt. Omdat 315 een tekort aan ervaren vliegers heeft moeten er echter een stuk of 10 Redskins op Eindhoven blijven. De oefening loopt uitstekend en door deze ingreep ook voor het 315 squadron. In het najaar wordt 314 weer opgeroepen voor haar AMF taak en de problemen zijn ditmaal wel in het noorden maar niet zo ver weg. De oefening "Green Express" wordt met 25 F84F vliegtuigen van het Deense vliegveld Karup gevlogen. De Denen keken er wel van op toen er niet minder dan 25 Streaks moesten landen voordat er gemeld kon worden dat 314  gearriveerd was. Nog meer keken ze op toen de Squadroncommandant besloot nog dezelfde avond met 12 kisten te gaan nachtvliegen. En ze geloofden hun ogen niet toen aan het einde van de oefening, na zo'n 600 vlieguren in anderhalve week, alle vliegtuigen weer koers zetten naar Eindhoven. Er bleef er niet één achter met technische problemen. Maar de technische dienst had zich dan ook uit de naad gewerkt om dat allemaal zo te krijgen want er werd nogal gevlogen. Het vliegen leverde overigens weinig problemen op, want de bekende Noorse klonten rots waren hier ver te zoeken. Denemarken lijkt wel op Nederland want het is zo vlak als een pannenkoek terwijl er navigtie-technisch toch nogal wat goede markante punten liggen. Dus geen probleem. De vijand bestond in dit geval uit Noorse F-5's en zo kon het gebeuren dat er op zondag een aanval uitgevoerd moest worden op het Noorse vliegveld Lista. Dit gebeurde in alle vroegte en het betrokken vliegveld reageerde pas heel laat op allerlei radio-oproepen. Toen er daarna toestemming werd gevraagd om het vliegveld te verwoesten, was het even heel stil op de radio. Een duidelijke zucht van verlichting ging op na de mededeling, dat het alleen maar simulated zou zijn. De dag voor de terugreis zou aanvangen, kwam er trouwens iemand van de Nederlandse radio langs en werd een uur radiozendtijd gevuld met groeten uit Denemarken. Een geste die wel gewaardeerd werd.