U bevindt zich nu op: 314 Move's 1970 - 1976 1973

1973 is eindelijk een jaar waarin we niet naar Bodø gaan want er is doodgewoon geen tijd voor. Eerst is er in maart een "Bulls Eye" competitie op het marine veld Schleswig in Noord Duitsland. Na een week training ging het viermansteam bestaande uit Campfens, Tichelaar, Nijdam en Scholte met als reserve Kleyne voor 14 dagen naar het winderige Schleswig om eens even te laten zien hoe wij Nederlanders dat met de NF-5 doen. Aan de strijd namen Noorse F-5, Deense Draken en F-100 en Duitse G-91 en F104 vliegtuigen deel terwijl de bedoeling is na een navigatiegedeelte dat op secondes gewaardeerd wordt een aanval te doen op de schietrange. De eerste dag loopt het allemaal een beetje stroef met het team. Na één dag is de score ergens achteraan in de groep van 10 deelnemende teams, want omdat ze bij het oefenen tweemaal weggestuurd zijn van de range wegens te laag vliegen zijn ze in de daadwerkelijke competitie te voorzichtig. Omdat het weer enkele dagen zeer slecht is kan er niet gevlogen worden en na intern beraad besluit 314 met het mes tussen de tanden te gaan vliegen. De volgende competitiedag wordt er op een operationele range gevlogen en de Redskins behalen er de hoogste score met 650 punten (700 maximaal). Het verschil lijkt zich nu te gaan aftekenen omdat nummer twee van die dag slechts 410 punten haalt en de rest nog veel minder. In het algemeen klassement heeft 314 nu de vijfde plaats. Helaas spelen de weergoden helemaal niet in het voordeel van de centaur want een groot gedeelte van de verdere trips kunnen niet gevlogen worden. Ook kunnen de rangetripjes naar de schietrange op Sylt volgens de andere teams (en volgens de weerslimieten) niet doorgaan maar enkele teams, waaronder 314, gáán door. Ook op deze range halen ze de hoogst mogelijke scores maar omdat de leidende teams niet geweest zijn en het eindklassement naar het gemiddelde berekend wordt klimt 314 niet hoger dan een derde plaats. Alle andere deelnemers zijn van mening dat zij verdiend hadden te winnen en slechts één dag goed weer en één tripje méér, had dat kunnen bewerkstelligen maar het mocht niet zo zijn. We haalden een zeer eervolle derde plaatsna een Noors F-5 team en een Duits F-104 team waarbij opgemerkt moet worden dat we behalve operationeel ook sociaal wel een zeer goed figuur sloegen. Opvallend was wel het rondscheurend geweld van de Nederlandse teamcaptain met zijn zware Harley-Davidson bemand samen met zijn vier teamleden. De techneuten die dit zagen gebeuren konden natuurlijk niet achterblijven en probeerden meteen met z'n hoevelen zij een stilstaande vliegtuigtrekker konden bemannen. Er zaten er tenslotte zoveel op dat elke poging om ze te tellen strandde op losse armen en benen die aan geen enkele romp waren te passen. Maar het waren er veel en de trekker brak niet eens. Terwijl dit gedeelte van 314 zich op Schleswig inspande was het in Eindhoven maar een rustige zaak want gedurende dezelfde tijd waren er ook weer twee groepen Spätindgangers die twee weken in de Noorse sneeuw gingen doorbrengen. Gedurende de zomer werd er normaal vanuit Nederland geopereerd tot er een squadronrotatie komt in het najaar met Villa Franca in Italië. De Redskins amuseren zich nogal in Italië, niet in het minst op vlieggebied, maar de Italianen hebben nogal problemen in Nederland. Als ze arriveren met hun F-104 Starfighters verklaren ze bijna iedereen gek om van zo'n smalle baan te opereren en eerst na veel overshoots wagen ze het hun sterrevechters aan de grond te zetten. Ze besluiten dan ook niet in Nederland te vliegen tot ze teruggaan naar Italië. Gelukkig worden ze sociaal nogal bezig gehouden zodat ze het niet als een gemis zien. We laten ze natuurlijk wel duidelijk merken dat we dat een laffe mentaliteit vinden, maar kennelijk verstaan ze dat niet. Lang kunnen we er ons niet over druk maken want er is weer een AMF oefening op Karup in Denemarken met de naam "Absalon Express". Ondanks het zeer slechte weer hier en op Karup ging alles doodgewoon op weg en landde daar om te beginnen met het inrichten van de oefening-accomodatie. De eerste vluchten die gemaakt werden in het Deense land bleken goed moeilijk want als je gewend bent om op 250 voet te navigeren dan weet je niet wat je ziet vanaf 2000 voet. Volgens Deense voorschriften is deze hoogte n.l. de laagste die is toegestaan. De 314 oplossing hiervoor was het aanvragen van een IFR vluchtplan voor alle vliegbewegingen, want boven de 1000 voet vliegen er alleen maar airliners en dan moet je je aanpassen. Deze regels werden later overigens voor de oefening enigzins aangepast en vanaf dat moment liep alles als vanouds. De vijand werd het Skagerak ingestamt en de oefening kon als geslaagd worden beschouwd. Tussentijds vloog 314 ook nog haar portie nachtvliegen want in Eindhoven ging dat de laatste tijd een beetje moeilijk door vele geluidsoverlast klachten. Maar ondanks de ontzettend sterke wind konden we daar onze tripjes nachtvliegen inhalen. Door die sterke wind ging trouwens overdag de complete commando tent eens airborne. Annalen spreken over windkracht 7 of 8 maar gelukkig ongeveer recht voor de baan. De vliegers dachten niet te veel aan een eventuele bailout met zulke stormen alhoewel het zeer waarschijnlijk is dat ze bij een eventueel voorkomend geval de grond pas ergens in Zweden zouden raken. Het op de oefening volgende weekend, brengt allerlei activiteiten; op Karup wordt een grandioos eindfeest gehouden; in Kopenhagen neemt de helft van het vliegend personeel afscheid van Denemarken. Een gedeelte van deze laatste groep brengt trouwens ook de nacht door in een cel van de hoofdstedelijke politie. Onder het luid zingen van het enige squadronlied, zijn ze door de oproerpolitie uit een verdachte club in het centrum gesleurd. De mannen wisten van niets, hadden alleen maar ontzettend veel entreegeld betaald en niet gemerkt dat plotseling alle Denen om hen heen het hazepad kozen. Toen daarna iemand in het Deens kwam vertellen dat de club gesloten was en of ze maar weg wilden gaan was de reactie natuurlijk "eerst geld terug"; later, achter de tralies, geloofde geen enkele politie-functionaris dat verhaal, maar toen na druk overleg met Interpol bleek dat er niet veel in hun nadeel bekend was werden ze vrijgelaten na in het archief van de politie te zijn opgenomen middels foto's, vingerafdrukken en signalement. Het schijnt overigens wel gezellig geweest te zijn, zo'n nacht achter tralies. En na dit voor velen enerverende weekend werd op Karup alles weer ingepakt voor de terugreis naar Eindhoven.